ندانم...؟!

                                               ندانم كان مه نامهربان يادم كند يا نه؟

                                     فريب انگيز من،با وعده اي شادم كند يا نه؟

                                     خرابم آنچنان، كز باده هم تسكين نمي يابم

                                     لب گرمي شود پيدا ، كه آبادم كند يا نه؟

                                     صبا از من پيامي ده ، به آن صياد سنگين دل

                                     كه تا گل در چمن باقيست ، آزادم كند يا نه؟

                                     من از ياد عزيزانيك نفس غافل نيم ، اما

                                     نمي دانم كه بعد از من ، كسي يادم كند يا نه؟

                                     رهي از ناله ام خون مي چكد ، اما نمي دانم

                                       كه آن بيدادگر ، گوشي به فريادم كند يا نه؟

                     

اگر .....

تصاوير جديد زيباسازی وبلاگ , سايت پيچك » بخش تصاوير زيباسازی » سری دوم www.pichak.net كليك كنيد

تصاوير جديد زيباسازی وبلاگ , سايت پيچك » بخش تصاوير زيباسازی » سری دوم www.pichak.net كليك كنيد


ادامه نوشته

کودک و خدا



کودک نجوا کرد : خدايا با من حرف بزن

مرغ دريايی آواز خواند ؛ کودک نشنيد .

سپس کودک فرياد زد : خدايا با من حرف بزن .

رعد در آسمان پيچيد ؛ اما کودک گوش نداد .

کودک به اطرافش نگاه کرد و گفت : خدايا بگذار ببينمت .

ستاره ای درخشيد ولی کودک اعتنا نکرد .

کودک فرياد زد : خدايا معجزه ای به من نشان بده .

و يک زندگی متولد شد ؛ اما کودک نفهميد .

کودک با نااميدی گريست :

خدايا با من در ارتباط باش . بگذار بدانم اينجايی …

بنابراين خدا پايين آمد و کودک را لمس کرد ؛

ولی کودک پروانه را کنار زد و رفت .

                                        "به نام او كه هميشه با من مي ماند"

         بعد از آن ديوانگي ها اي دريغ                         باورم نايد كه عاقل گشته ام

         گوئيا او مرده در من كاين چنين                       خسته و خاموش و باطل گشته ام

         هر دم از آيينه مي پرسم ملول                         چيستم ،ديگر به چشمت چيستم

         ليك در آيينه مي بينم كه واي                           سايه اي هم از آنچه بودم نيستم

   آري باورم نمي شود آن همه شور وحال ، آن همه سرزندگي ، آن همه ميل به طلوع فردا و انتظار

اكنون در وجودم خاموش گشته . ديگر نقش قالي و گل و بلبل و التهاب پنجره و بي قراري نور اميد

در من شوري نمي آفرينند.........

چه شد كه به يكباره كاخ تمام روياها فرو ريخت؟

اي دريغ!من مالك همه چيزم به ظاهر و انگار از همه فقير ترم در باطن......

نه دلي ، نه انتظاري ، نه شوق پروازي ، نه روييدن احساس.......

حتي اشك نيز ديگر با من غريبه گشته و ديگر تسكين نمي بخشد مرا ، زيرا كه ديگر دردي نيست

 و چه بد دردي است بي دردي، فارغ از انديشه ي درد........

چه حس بديست بي درد زيستن ، هيچ ميلي در انسان نمي آفريند همه چيز برايت يكنواخت مي شود

به رنگ عادت.....

كاش عادت مي كرديم كه به هيچ چيز عادت نكنيم،........

خدايا به كدامين صفت تو را بخوانم كه گره از اين درد بگشايي؟

شايد اين تاوان برايم لازم بود اما من در اين تاوان جواني و عمر و تكاپوي خويش را عرضه كردم

 و تقاضا چه كم بود.........

شبي مرا گفتي شب باش، شب ، شب گشتم به اميدي كه تو فانوس نظر گاه شب من باشي.

چه زود همه چيز براي من تمام شد ، نوشته هايم را بوي نا اميدي پر كرده، در ذهنم هيچ نوري

سوسو نمي زند اما وجودم لبريز از ترنم اميد است

اميد به رحمتي كه پشت پردهي حكمت پنهان گشته و مرا زنده مي دارد

        مرا اميد وصل تو زنده مي دارد                    وگرنه هر دم از هجر توست بيم هلاك

 

 

عشق کاغذی...

        ما که رفتیم ولی یادت باشه دیوونه  بودیم

                              واسه تو یه عمر اسیر تو کنج خونه بودیم

      

            ما که رفتیم تو بمون با هرکی دوستش داری

                               با اون که پنهونی سر روی شونش میزاری

     

                ما که رفتیم ولی این رسم وفاداری نبود

                                     قصه ی چشمای تو واسه ما تکراری نبود

       

                    ما که رفتیم ولی خوب موندی سر قول وقرار

                                 خوب رها کردی دستامو اول بهار

         

                      ما که رفتیم ولی مزد دستای ما این نبود

                             دل ما لایق اینکه بندازیش زمین نبود

        

                        ما که رفتیم ولی قدرتو دونسته بودیم

                               بیشتر خواسته بودیم ولی نتونسته بودیم

        

                           ما که رفتیم دل ندادیم به عشق کاغذی

                              لااقل می امدی واسه ی خداحافظی

تقدیم به او که  بودنش بهانه ی ماندن است.............

               سردمه............نه از سرما

                                بی کسم..................نه از تنهایی

                                                  غریبم...................نه از غربت

 

                       آرزو دارم برآورده نمیشود.

                                               کابوسی دارم چرا باطل نمیشود

 

                       میدانم دیگر نمی بینمت.

                                               ولی باز می گویم:

 

                               << به امید دیدنت..................>>

عاشقونه

از راه دور می پرستمت ای قبله ی امید من.......

از راه دور به تو عشق می ورزم تا دیگراین فاصله ها را احساس نکنی...

از راه دور درود دلهای خودم را به تو می گویم......و تو رادر آغوش محبت های

خودم  می فشارم...

آری از همین راه دور نیز میتوان دست در شانه ام بگذاری وبا هم قدم

بزنیم.....

به خواب عاشقی می رویم تا این رویا برایم زنده شود....

خاطره هایمون را همیشه در ذهنم مرور می کنم و هیچگاه نمیگذارم خاطره

های لحظه ی دیدارمان از ذهنم دور شود....

این فاصله ها را با محبت و عشقم از بین می برم و کاری می کنم احساس

کنی در کنار من هستی...

و این است برای یک خواب عاشقونه.......

آری ....این است یک فاصله ی عاشقونه........................

 

  << عاشق باش چون این .راه مقدس است و پایان راه شیرین تر از گذشته

است...>>

عكس تصویر تصاویر پیچك ، بهاربيست Www.bahar22.com

 

 

o0o0o0o0o0o





شکلات .....

با یه شکلات شروع شد .

من یه شکلات گذاشتم تو دستش اونم یه شکلات گذاشت تو دست من ، من بچه بودم اونم بچه بود

سرمو بالا کردم سرشو بالا کرد دید که منو می شناسه خندیدم .

گفت: دوستیم

گفتم: دوست دوست .

گفت : تا کجا؟

گفتم:دوستی که تا نداره...

گفت: تا مرگ

خندیدمو گفتم :من که گفتم تا نداره

گفت :باشه تا پس از مرگ

گفتم: نه نه نه تا نداره

گفت:قبول تا اونجا که همه دوباره زنده می شن باز با هم دوستیم تا بهشت تا جهنم تا هر جا که باشه

منو تو با هم دوستیم خندیدمو گفتم: تو براش تا هر جا که دلت می خواد یه تا بزار اصلا یه تا بکش

از سر این دنیا تا سر اون دنیا اما من اصلاْ براش تا نمی زارم .

نگام کرد نگاش کردم می خواست دوستیمون تا داشته باشه دوستی بدون تا رو نمی فهمید

گفت :بیا برای دوستیمون یه نشون بزاریم

گفتم:باشه تو بزار...

گفت: شکلات... هر بار که همدیگه رو می بینیم یه شکلات مال تو یکی مال من باشه

گفتم :باشه ... هر بار که می دیدمش یه شکلات می زاشتم تو دستش اونم یه شکلات تو دست من...

من شکلاتو می زاشتم تو دهنمو تند تند می خوردمش!

می گفت :خیلی شکمویی

ولی اون شکلاتشو تو یه صندوقچه قشنگ می ذاشت.

می گفتم: بخورش .

می گفت :تموم می شه می خوام تموم نشه

صندوقش پر شکلات شده بود...

می گفت :می خوام نگهشون دارم تا موقعی که دوست هستیم . 

می گفتم: نه نه نه

 تا نه

دوستی که تا نداره

  ۱ سال ۲ سال ۷ سال۱۰ سال ۱۵ سال از اون روز میگذره

 اون بزرگ شده منم بزرگ شدم

 امشب اومده خداحافظی می خواد بره یه جای دور

می گه میرم ولی زود بر می گردم

من که می دونم میره و برنمگرده

یادش رفت شکلات بهم بده

ولی من یادم نرفت ۲ تا شکلات بهش دادم یکی رو بخوره یکی رو بزار تو صندوقچش

ولی اون هر دو تاشو خورد یادش رفته بود که صندوقی داره خندیدم می دونستم دوستی من تا نداره

ولی دوستی اون تا داره مثل همیشه ...

خوب شد همه شکلاتامو خوردم اما اون هیچکدومو نخورد حالا با یه صندوق پر از شکلاتای نخورده

چیکار می کنه ؟؟؟؟؟؟؟

کدومو نخورد حالا با یه صندوق پر از شکلاتای نخورده چیکار می کنه ؟؟؟؟؟؟؟

 


واقعیت تلخ


یاد تو را امشب به دست تقدیر میسپارم

تا شاید از این پس کمی از غرور جوانیم برایم بماند.

دوست داشتن اشتباه است

در این زمانه ای که ذیکر دل به دل راه ندارد

عشق جرم است و تولد گناهی نابخشودنی.

دلم را به دریای بی کران پر مهر تنهایی وغم میسپارم

تا شاید تنهایی مرحمی بر زخمهای دلم باشد

و.... غم دوستی که هرگز مرا ترک نخواهد کرد.

چشمانم از فرط انتظاربه سوسو زدن افتاده اند

دستانم نای نوشتن ندارد

لبانم از خستگی میلرزد

زبانم برای گفتن حقیقت جدایی لال شده

پاهایم توان رفتن ندارد

ای کاش هرگز عاشق نبودم  تا در سرای بی کسیهایم میسرودم

سرود غمی بی پایان را..............

دل من سخته میدونم  اون دیگه دوست نداره

 

 

دل من سخته میدونم ، اون دیگه دوست نداره

اونی که عاشق تو بود، میره که تنهات بزاره

دل من سخته میدونم، اون داره باتو می جنگه

اونی که عاشق تو بود، باز به گریه هات می خنده

دیدی،، اونی که مال خودت بود           دیدی،،، تو رو از یاد خودش برد

وقتی،،،، اشک چشمای تو رو دید           دیدی،،،، خیلی ساده به تو خندید

 

دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اصراف محبت است.

                                                                 

(دکتر علی شریعتی)

 

یه داستان عاشقانه دیگه فقط قول بدید گریه نکنید


شب عروسیه، آخره شبه ، خیلی سر و صدا هست. میگن عروس رفته تو اتاق لباسهاشو عوض کنه هر چی منتظر شدن برنگشته، در را هم قفل کرده. داماد سروسیمه پشت در راه میره داره از نگرانی و ناراحتی دیوونه می شه. مامان بابای دختره پشت در داد میزنند: مریم ، دخترم ، در را باز کن. مریم جان سالمی ؟؟؟ آخرش داماد طاقت نمیاره با هر مصیبتی شده در رو می شکنه میرند تو. مریم ناز مامان بابا مثل یه عروسک زیبا کف اتاق خوابیده. لباس قشنگ عروسیش با خون یکی شده ، ولی رو لباش لبخنده! همه مات و مبهوت دارند به این صحنه نگاه می کنند. کنار دست مریم یه کاغذ هست، یه کاغذی که با خون یکی شده. بابای مریم میره جلو هنوزم چیزی را که میبینه باور نمی کنه، با دستایی لرزان کاغذ را بر میداره، بازش می کنه و می خونه :


 سلام عزیزم. دارم برات نامه می نویسم. آخرین نامه ی زندگیمو.آخه اینجا آخر خط زندگیمه.کاش منو تو لباس عروسی می دیدی.مگه نه اینکه همیشه آرزوت همین بود؟! علی جان دارم میرم. دارم میرم که بدونی تا آخرش رو حرفام ایستادم. میبینی علی بازم تونستم باهات حرف بزنم


 دیدی بهت گفتم باز هم با هم حرف می زنیم. ولی کاش منم حرفای تو را می شنیدم. دارم میرم چون قسم خوردم ، تو هم خوردی، یادته؟! گفتم یا تو یا مرگ، تو هم گفتی ، یادته؟! علی تو اینجا نیستی، من تو لباس عروسم ولی تو کجایی؟! داماد قلبم تویی، چرا کنارم نمیای؟! کاش بودی می دیدی مریمت چطوری داره لباس عروسیشو با خون رگش رنگ می کنه. کاش بودی و می دیدی مریمت تا آخرش رو حرفاش موند. علی مریمت داره میره که بهت ثابت کنه دوستت داشت. حالا که چشمام دارند سیاهی میرند، حالا که همه بدنم داره می لرزه ، همه زندگیم مثل یه سریال از جلوی چشمام میگذره. روزی که نگاهم تو نگاهت گره خورد، یادته؟! روزی که دلامون لرزید، یادته؟! روزای خوب عاشقیمون، یادته؟! نقشه های آیندمون، یادته؟! علی من یادمه، یادمه چطور بزرگترهامون، همونهایی که همه زندگیشون بودیم پا روی قلب هردومون گذاشتند. یادمه روزی که بابات از خونه پرتت کرد بیرون که اگه دوستش داری تنها برو سراغش.

یادمه روزی که بابام خوابوند زیر گوشت که دیگه حق نداری اسمشو بیاری. یادته اون روز چقدر گریه کردم، تو اشکامو پاک کردی و گفتی گریه می کنی چشمات قشنگتر می شه! می گفتی که من بخندم. علی حالا بیا ببین چشمام به اندازه کافی قشنگ شده یا بازم گریه کنم. هنوز یادمه روزی که بابات فرستادت شهر غریب که چشمات تو چشمای من نیافته ولی نمی دونست عشق تو ، تو قلب منه نه تو چشمام. روزی که بابام ما را از شهر و دیار آواره کرد چون من دل به عشقی داده بودم که دستاش خالی بود که واسه آینده ام پول نداشت ولی نمی دونست آرزوهای من تو نگاه تو بود نه تو دستات. دارم به قولم عمل می کنم. هنوزم رو حرفم هستم یا تو یا مرگ. پامو از این اتاق بزارم بیرون دیگه مال تو نیستم دیگه تو را ندارم. نمی تونم ببینم بجای دستای گرم تو ، دستای یخ زده ی غریبه ایی تو دستام باشه. همین جا تمومش می کنم. واسه مردن دیگه از بابام اجازه نمی خوام. وای علی کاش بودی می دیدی رنگ قرمز خون با رنگ سفید لباس عروس چقدر بهم میان! عزیزم دیگه نای نوشتن ندارم. دلم برات خیلی تنگ شده. می خوام ببینمت. دستم می لرزه. طرح چشمات پیشه رومه. دستمو بگیر. منم باهات میام ….

پدر مریم نامه تو دستشه ، کمرش شکست ، بالای سر جنازه ی دختر قشنگش ایستاده و گریه می کنه. سرشو بر گردوند که به جمعیت بهت زده و داغدار پشت سرش بگه چه خاکی تو سرش شده که توی چهار چوب در یه قامت آشنا می بینه. آره پدر علی بود، اونم یه نامه تو دستشه، چشماش قرمزه، صورتش با اشک یکی شده بود. نگاه دو تا پدر تو هم گره خورد نگاهی که خیلی حرفها توش بود. هر دو سکوت کردند و بهم نگاه کردند سکوتی که فریاد دردهاشون بود. پدر علی هم اومده بود نامه ی پسرشو برسونه بدست مریم اومده بود که بگه پسرش به قولش عمل کرده ولی دیر رسیده بود. حالا همه چیز تمام شده بود و کتاب عشق علی و مریم بسته شده. حالا دیگه دو تا قلب نادم و پشیمون دو پدر مونده و اشکای سرد دو مادر و یه دل داغ دیده از یه داماد نگون بخت! مابقی هر چی مونده گذر زمانه و آینده و باز هم اشتباهاتی که فرصتی واسه جبران پیدا نمیکنن...

 

امیدوارم خوشتون اومده باشه

عشق


هیچکس جوابی نداد همه ی کلاس یکباره ساکت شد همه به هم دیگه نگاه می کردند ناگهان لنا یکی از بچه های کلاس آروم سرشو انداخت پایین در حالی که اشک تو چشاش جمع شده بود. لنا ۳ روز بود با کسی حرف نزده بود بغل دستیش نیوشا موضوع رو ازش پرسید .بغض لنا ترکید و شروع کرد به گریه کردن معلم اونو دید و…

گفت:لنا جان تو جواب بده دخترم عشق چیه؟

لنا با چشمای قرمز پف کرده و با صدای گرفته گفت:عشق؟

دوباره یه نیشخند زدو گفت:عشق… ببینم خانوم معلم شما تابحال کسی رو دیدی که بهت بگه عشق چیه؟

معلم مکث کردو جواب داد:خب نه ولی الان دارم از تو می پرسم

لنا گفت:بچه ها بذارید یه داستانی رو از عشق براتون تعریف کنم تا عشق رو درک کنید نه معنی شفاهی شو حفظ کنید

و ادامه داد:من شخصی رو دوست داشتم و دارم از وقتی که عاشقش شدم با خودم عهد بستم که تا وقتی که نفهمیدم از من متنفره بجز اون شخص دیگه ای رو توی دلم راه ندم برای یه دختر بچه خیلی سخته که به یه چنین عهدی عمل کنه. گریه های شبانه و دور از چشم بقیه به طوریکه بالشم خیس می شد اما دوسش داشتم بیشتر از هر چیز و هر کسی حاضر بودم هر کاری براش بکنم هر کاری…

من تا مدتی پیش نمی دونستم که اونم منو دوست داره ولی یه مدت پیش فهمیدم اون حتی قبل ازینکه من عاشقش بشم عاشقم بوده چه روزای عشنگی بود sms بازی های شبانه صحبت های یواشکی ما باهم خیلی خوب بودیم عاشق هم دیگه بودیم از ته قلب همدیگرو دوست داشتیم و هر کاری برای هم می کردیم من چند بار دستشو گرفتم یعنی اون دست منو گرفت خیلی گرم بودن عشق یعنی توی سردترین هوا با گرمی وجود یکی گرم بشی عشق یعنی حاضر باشی همه چیزتو به خاطرش از دست بدی عشق یعنی از هر چیزو هز کسی به خاطرش بگذری اون زمان خانواده های ما زیاد باهم خوب نبودن اما عشق من بهم گفت که دیگه طاقت ندارم و به پدرم موضوع رو گفت پدرم ازین موضوع خیلی ناراحت شد فکر نمی کرد توی این مدت بین ما یه چنین احساسی پدید بیاد ولی اومده بود پدرم می خواست عشق منو بزنه ولی من طاقت نداشتم نمی تونستم ببینم پدرم عشق منو می زنه رفتم جلوی دست پدرم و گفتم پدر منو بزن اونو ول کن خواهش می کنم بذار بره بعد بهش اشاره کردم که برو اون گفت لنا نه من نمی تونم بذارم که بجای من تورو بزنه من با یه لگد اونو به اونطرف تر پرتاب کردم و گفتم بخاطر من برو … و اون رفت و پدرم منرو به رگبار کتک بست عشق یعنی حاضر باشی هر سختی رو بخاطر راححتیش تحمل کنی.بعد از این موضوع غشق من رفت ما بهم قول داده بودیم که کسی رو توی زندگیمون راه ندیم اون رفت و ازون به بعد هیچکس ازش خبری نداشت اون فقط یه نامه برام فرستاد که توش نوشته شده بود: لنای عزیز همیشه دوست داشتم و دارم من تا آخرین ثانیه ی عمر به عهدم وفا می کنم منتظرت می مونم شاید ما توی این دنیا بهم نرسیم ولی بدون عاشقا تو اون دنیا بهم می رسن پس من زودتر می رمو اونجا منتظرت می مونم خدا نگهدار گلکم مواظب خودت باش

دوستدار تو (ب.ش)

لنا که صورتش از اشک خیس بود نگاهی به معلم کردو گفت: خب خانم معلم گمان می کنم جوابم واضح بود

معلم هم که به شدت گریه می کرد گفت:آره دخترم می تونی بشینی

لنا به بچه ها نگاه کرد همه داشتن گریه می کردن ناگهان در باز شد و ناظم مدرسه داخل شدو گفت: پدرو مادر لنا اومدن دنبال لنا برای مراسم ختم یکی از بستگان

لنا بلند شد و گفت: چه کسی ؟

ناظم جواب داد: نمی دونم یه پسر جوان

دستهای لنا شروع کرد به لرزیدن پاهاش دیگه توان ایستادن نداشت ناگهان روی زمین افتادو دیگه هم بلند نشد

آره لنای قصه ی ما رفته بود رفته بود پیش عشقش ومن مطمئنم اون دوتا توی اون دنیا بهم رسیدن…

لنا همیشه این شعرو تکرار می کرد

خواهی که جهان در کف اقبال تو باشد؟ خواهان کسی باش که خواهان تو باشد

خواهی که جهان در کف اقبال تو باشد؟ آغاز کسی باش که پایان تو باشد



واي من

آتشي در سينه ام روشن نمودي واي من

                                            تهمتي راهديه ي قلبم نمودي واي من

اي جفاكار سينه ام لبريز عشقت بود وبس

                                            بي سبب كاشانه ات ويران نمودي  واي من

درد دل كردم تو را تا محرم رازم شوي

                                                 سرزنش كردي،پشيمانم نمودي واي من   

در تمام عمر هرگز دل ندادم بر كسي

                                                 عاشقت گشتم پشيمانم نمودي واي من

كاش باشد گفته هايت بر زبان اي بي وفا

                                                مظهر جور و جفا،بد تا نمودي ،واي من