آب را گل کردند

                              چشم ها را بستند و چه با دل کردند ...

                                   وای سهراب کجایی آخر ؟ ...

                                   زخم ها بر دل عاشق کردند
                            

                                 خون به چشمان شقایق کردند ...

                                      تو کجایی سهراب ؟

                               که همین نزدیکی عشق را دار زدند ،

                                  همه جا سایه ی دیوار زدند ...

                      ای سهراب کجایی که ببينی حالا دل خوش مثقالی است! ....

                                      دل خوش سيری چند ؟

                            صبـــــــــــــــــر کن سهـــــــــــــــراب...!

                                    قایقت جـــــــــــــــا دارد ؟؟!

                 

              من هم از دغدغه ی داغ زمین بیزارم ...